شاعر: سيف احمداڻي
،حسين وادي اجاڙ موسم
،نگاه تڙپي لڇي رهي آ
،سوال ڪهڙو پڇي رهي آ
،نهار ٿورو اکيون ته کولي
،ونيون ورن کان کسن پيا ٿا
،ذليل ماڻهو هي سون جهڙيون
،ٻنيون به پنهنجون تڪن پيا ٿا
،پکي امن جا اڏامي ويا هن
،الائي ڪٿان هي عقاب آيا
،گلين ۾ وحشين هٿان وڃائي
،هو عصمتون ڪي شباب آيا
،جنابِ عالي اڃان ڀي ڏس تون
،گلاب پياسا گٽر پين ٿا
،تتي ٿڌيء ۾ اگهاڙي تن سان
،مزور هاري ڪيئن جيئن پيا
،اجالا آڻيوانڌيرا ٽاريو
،سويرا پنهنجا هي خون پيا ڪن
،چٻن کي روڪيو چٻن کي روڪيو
.تباه دل جو سڪون پيا ڪن
0 تبصرا:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔